Trambambula

Stół do gry w trambambulę

Trambambula, inaczej piłkarzyki;

1. gra zręcznościowa rozgrywana przy użyciu figurek piłkarzy przymocowanych do rurek poruszanych rękoma, na stole przypominającym miniaturowe boisko do piłki nożnej, polegająca na zdobyciu ustalonej liczby bramek;

2. stół do tej gry.

Źródło: Słownik Języka Polskiego, www.sjp.pl/trambambula [dostęp 21.03.2013]

Piłkarzyki, trambambula, futbol stołowy, piłka stołowa (ang. Table football niem./ang. Foosball) – gra 2- lub 4-osobowa, imitująca prawdziwy mecz piłki nożnej.

Jest bardzo popularna w barach, szkołach. Występuje w wersji rekreacyjnej, jak i automatowej (przed rozpoczęciem gry trzeba włożyć monetę). Realizowana może być również jako sport.

Zasady gry

Plac gry ma najczęściej wymiary 70 cm na 105 cm. Piłkę kontroluje się za pomocą tak zwanych grilli, do których przymocowane są figurki zawodników (najczęściej w różnych kolorach dla różnych drużyn), które można ciągnąć bądź pchać lub obracać, co powoduje odpowiednio: przyciągnięcie figurek z danego gilla do siebie (na prawą stronę pola gry), odepchnięcie figurek (na lewą stronę gry) i kopanie figurkami. Gra wykorzystuje zasadę zachowania pędu i kąta odbicia.

Celem gry jest strzelenie przeciwnikowi jak największej liczby goli przy stracie jak najmniejszej ich liczby. Najpopularniejszy system ustawienia figurek to 1-2-5-3. Ustawienie to dzieli boisko na trzy części: strefa obrony, strefa pomocy i strefa ataku. Strefa pomocy jest bardzo ważna. To właśnie w niej jest rozpoczynana gra (wrzucana piłeczka). Jest ona również najbardziej zagęszczoną strefą (każda strona ma w niej 5 piłkarzyków). Przejście tej strefy oznacza przejście z obrony do ataku lub odwrotnie.

W strefie obrony trzeba zablokować strzał przeciwnika i wykopać piłkę do strefy ataku lub bezpośrednio oddać strzał na bramkę przeciwnika. W strefie ataku trzeba strzelić bramkę, a po ewentualnej stracie piłki starać się uniemożliwić przeciwnikowi wyjście z tej strefy.

Historia

Uważa się, że pierwszy stół piłkarzykowy (w Europie) został wynaleziony przez Francuza Luciena Rosengarta (1881-1976). W oparciu o ten pomysł szwajcarska firma „Kicker” z siedzibą w Genewie stworzyła swój model stolika do gry w piłkarzyki. Stoły te stały się tak popularne w Szwajcarii, Niemczech i Belgii, że słowo „Kicker” stało się synonimem futbolu stołowego. Pierwszy patent na stół piłkarzykowy przypisuje się Alejandro Finisterre (1919-2007) w 1937.

W 2002 powstała ITSF (International Table Soccer Federation – Międzynarodowa Federacja Futbolu Stołowego). Organizacja ta ma na celu: promowanie futbolu stołowego jako dyscypliny sportowej, regulowanie zasad współzawodnictwa sportowego (przepisy oraz zasady zawodów) oraz staranie o wpisanie futbolu stołowego na listę MKOL.

W 2009 powstał Polski Związek Futbolu Stołowego. Jako związek stowarzyszeń, PZFS zajmuje się rozwojem i popularyzacją piłkarzyków jako sportu w Polsce oraz stara się o wpisanie piłki stołowej na listę sportów Ministerstwa Sportu i Turystyki.

Źródło: Wikipedia, www.pl.wikipedia.org/wiki/Piłkarzyki [dostęp 21.03.2013]